Νέα / Ειδήσεις

«Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων [άρθρα 5 παρ. 1 και 22 παρ. 1 Σ.] συνάγεται ότι το Σύνταγμα εγγυάται την επαγγελματική ελευθερία του εργοδότη, στο περιεχόμενο της οποίας ανήκει και η ελευθερία του να καταγγείλει την σύμβαση εργασίας, εγγυάται όμως συγχρόνως και την επαγγελματική ελευθερία του εργαζομένου με την έννοια, μεταξύ άλλων, και της διατήρησης της θέσης εργασίας του με την προστασία του από την απόλυση. Η εκ μέρους του κράτους υποχρέωση θετικής προστασίας της επαγγελματικής ελευθερίας και του δικαιώματος στην εργασία ενισχύεται με την συνταγματική κατοχύρωση του κοινωνικού κράτους στο άρθρο 25 παρ. 1 εδ. α΄-β΄ και 2 του Συντάγματος […]. Τα ατομικά δικαιώματα δεν προστατεύονται μόνον έναντι της πολιτείας και των οργάνων της, αλλά και έναντι ιδιωτών που τα προσβάλλουν […]. [Τ]ο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου νομολογιακά δέχεται ότι η απόλυση εργαζομένου συνιστά επέμβαση στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του και επομένως εμπίπτει στην προστασία του άρθρου 8 της Ε.Σ.Δ.Α. […] [Μ]ε τον ν. 4359/2016, κυρώθηκε ο αναθεωρημένος Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, ο οποίος έχει, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, αυξημένη έναντι των κοινών νόμων ισχύ. Με την […] διάταξη [του άρθρου 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη] εισάγεται για πρώτη φορά στο ευρωπαϊκό δίκαιο δικαιωμάτων του ανθρώπου ένα νέο θεμελιώδες δικαίωμα, που συνίσταται στην προστασία του εργαζομένου από την απόλυση με πρωτοβουλία του εργοδότη του. […] Μετά την κύρωση του άρθρου 24 του Αναθ.Ε.Κ.Χ. γίνεται αντιληπτό ότι το καθεστώς της “αναιτιώδους” εργοδοτικής καταγγελίας δεν είναι συμβατό με την απόλυση για βάσιμο λόγο που εγγυάται το νέο άρθρο. Συνεπώς εισάγεται ευθέως στο ελληνικό δίκαιο η αρχή της δικαιολογημένης καταγγελίας και εφεξής τα ελληνικά δικαστήρια θα πρέπει να ερευνούν την ύπαρξη ή μη βάσιμου λόγου και να θεωρούν ως άκυρη κάθε απόλυση που δεν στηρίζεται σε τέτοιον».

• Ολόκληρη η απόφαση δημοσιεύεται στο τεύχος Δεκεμβρίου 2017, συνοδευόμενη από εκτενή μελέτη που την αναλύει.