Το νέο τεύχος της ΕΕργΔ (11/2018)
Στο νέο τεύχος της ΕΕργΔ (11/2018) που μόλις κυκλοφόρησε:
Η Χριστίνα Δεληγιάννη-Δημητράκου διερευνά τις πολιτικές «αλληλεγγύης» που εφήρμοσε η Ε.Ε. στην Ελλάδα με αφορμή τις δύο δραματικές κρίσεις που γνώρισαν τα δέκα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία και η Ευρώπη: τη δημοσιονομική κρίση, από τη μία μεριά, και την προσφυγική κρίση από την άλλη. Αντικείμενο της μελέτης αποτελούν οι επιπτώσεις των ενωσιακών πολιτικών «αλληλεγγύης» στις αντίστοιχες επίσημες δομές αλληλεγγύης που λειτουργούσαν στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα, καθώς και η συμβολή των εν λόγω πολιτικών στην εμφάνιση νέων άτυπων μορφών αλληλεγγύης στην ελληνική κοινωνία. Ακολούθως, διατυπώνονται σκέψεις για τα μέτρα που είναι απαραίτητο να ληφθούν σε ενωσιακό επίπεδο προκειμένου να καλυφθούν τα κενά που εμφανίζουν οι πολιτικές αλληλεγγύης της Ε.Ε. και να αντιμετωπιστούν με δικαιότερο τρόπο οι κίνδυνοι που γεννούν για την Ένωση και τα κράτη-μέλη η δημοσιονομική και η προσφυγική κρίση.
Στη συνέχεια ο Felipe Temming σχολιάζει την πρόσφατη απόφαση του Δ.Ε.Ε. επί της υποθέσεως C-1/17, Guida, η οποία αφορά ζητήματα εργατικού δικονομικού διεθνούς δικαίου στο πλαίσιο ομίλων επιχειρήσεων. Αναλύοντας τις σκέψεις του Δικαστηρίου αναφορικά με τον τόπο όπου ο εργοδότης δύναται να ασκήσει ανταγωγή σε περίπτωση εκχώρησης απαίτησης από τη θυγατρική εταιρεία του ομίλου στη μητρική εταιρεία, οι συγγραφέας παρατηρεί ότι το Δ.Ε.Ε. διευκολύνει τη δικονομική θέση του εργοδότη, ενώ παράλληλα εξετάζει με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να ωφεληθούν και οι εργαζόμενοι από την ίδια νομολογία του Δ.Ε.Ε.
Ακολουθεί πλούσια νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων επί πληθώρας θεμάτων εργατικού δικαίου: καταχρηστική επίσχεση εργασίας, καθυστέρηση καταβολής μισθού ως μονομερής βλαπτική μεταβολή, αποδυνάμωση μισθολογικών αξιώσεων, εκδικητική απόλυση εξαιτίας ενεργειών εργαζομένων προς υποστήριξη συναδέλφων τους και λόγω της άρνησής τους να δεχθούν μετατροπή των συμβάσεών τους σε μερικής απασχόλησης, δικονομικά ζητήματα, κ.ά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λόγω του αντικειμένου της, που συνδυάζει ζητήματα εργατικού δικαίου με τη νομοθεσία για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, είναι η απόφαση του Εφετείου Αθηνών με την οποία κρίθηκε ότι Τράπεζα-εργοδότης που μετέχει στη διαδικασία ρύθμισης των οφειλών εργαζομένου της δυνάμει του ν. 3869/2010 δεν δύναται να προβεί σε μονομερή συμψηφισμό με απαιτήσεις του εργαζομένου για αποζημίωση απολύσεως – η απόφαση δημοσιεύεται με τα ιδιαιτέρως κατατοπιστικά σχόλια του Παντελή Δαβερώνα.
Καλή ανάγνωση!
Αποκτήστε πρόσβαση στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού στη διεύθυνση www.eergd.gr
Κάντε Like στη σελίδα μας https://facebook.com/eergd προκειμένου να λαμβάνετε ενημερώσεις για τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο του εργατικού δικαίου.
