Το νέο τεύχος της ΕΕργΔ (4/2023)
Στο νέο τεύχος της ΕΕργΔ που μόλις κυκλοφόρησε:
Ο Άρις Καζάκος, εξετάζοντας ένα από τα πλέον σύγχρονα νομικά ζητήματα του εργατικού δικαίου, το φαινόμενο του «ψηφιακού εργαζομένου», αναλύει δογματικά, προβαίνοντας παράλληλα και σε προτάσεις de lege lata και de lege ferenda, τη διεύρυνση των νομικών εννοιών «εξαρτημένη εργασία» και «διευθυντικό δικαίωμα». Πράγματι, είναι κοινός τόπος πλέον η γενικότερη ρευστοποίηση των νομικών εννοιών «εξάρτηση / εργαζόμενος», «εργοδότης» και «διευθυντικό δικαίωμα» στην ψηφιακή αλλά και στην παραδοσιακή εργασία. Επιβάλλεται επομένως —επισημαίνει ο συγγραφέας— να ξαναδούμε με ευρύτητα τα κριτήρια και τα λοιπά εργαλεία της εξάρτησης, που κατάγονται από τις πρώτες βιομηχανικές επαναστάσεις. Διαφορετικά, κανόνας θα είναι ο εξοστρακισμός εργασιακών σχέσεων από το εργατικό δίκαιο με την ιδιωτική βούληση του εργοδότη ή με ex lege ψευδή νομικό χαρακτηρισμό. Με τον ν. 4808/2021 —διαπιστώνει ο συγγραφέας— ο Έλληνας νομοθέτης κινήθηκε στον αντίποδα όλων των νομολογιακών και νομοθετικών εξελίξεων διεθνώς, αλλά και των βασικών επιλογών της Πρότασης Οδηγίας για τη βελτίωση των όρων εργασίας σε πλατφόρμες. Ο Έλληνας νομοθέτης εξοπλίζει την ελευθερία των συμβάσεων του εργοδότη με μαχητό τεκμήριο κατά της εξάρτησης μέσω μιας σειράς αρνητικών ενδείξεων, οι οποίες είτε επιβάλλονται από την πλατφόρμα είτε συγκροτούν έναν ex lege αρνητικό νομικό χαρακτηρισμό. Αποδεικνύεται ότι και τα δύο είναι ασύμβατα με το ισχύον δίκαιο, όπως αυτό ερμηνεύεται και από τη νομολογία των δικαστηρίων, αλλά και με τη μέλλουσα να ισχύσει, όπως όλα δείχνουν, Οδηγία για την εργασία σε πλατφόρμες.
Στη συνέχεια, ο Νικόλαος Παπαδόπουλος σχολιάζει πρόσφατη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία ασχολήθηκε με το ζήτημα της λεγόμενης «πρόσθετης αποζημίωσης» που, δυνάμει του άρθρου 66 παρ. 3. ν. 4808/2021, δύναται πλέον να επιδικάζεται δικαστικά σε περίπτωση ελαττωματικής καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου. Ειδικότερα, στην εν λόγω υπόθεση τέθηκε το ερώτημα, αφενός, κατά πόσον είναι συμβατό με το άρθρο 24 εδ. β΄ του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη το νομοθετικά θεσπισμένο ανώτατο όριο του ποσού της «πρόσθετης αποζημίωσης» και, αφετέρου, υπό την εκδοχή ότι υπάρχει πράγματι αντίθεση στην εν λόγω διάταξη του Α.Ε.Κ.Χ., αν το δικαστήριο δύναται να επιδικάσει «πρόσθετη αποζημίωση» ανώτερη κατά ποσό από το πλαφόν που ορίζει ο ν. 4808/2021. Ο συγγραφέας, εξετάζοντας το νομικό αυτό ζήτημα και υπό το φως των πλέον πρόσφατων αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων, επισημαίνει ότι το πρωτοδικείο απώλεσε την ευκαιρία να τάμει ευθέως και με σαφήνεια το σημαντικό αυτό, τόσο για τη θεωρία όσο και για την πράξη, ερώτημα.
Ακολουθεί, όπως πάντα, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα νομολογία επί σημαντικών θεμάτων εργατικού δικαίου: Ένσταση εξοφλήσεως και τρόπος προβολής της· Καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου μετά από υποβολή μήνυσης ή απαγγελία κατηγορίας· Αναγκαίο περιεχόμενο του εγγράφου της καταγγελίας· Προσχηματική σύμβαση μερικής απασχόλησης· Απόλυση χωρίς αποζημίωση κατόπιν προσχηματικής υποβολής μήνυσης και καταχρηστικότητα της καταγγελίας οφειλόμενης σε εκδικητικά εργοδοτικά κίνητρα· Επίδομα γάμου· κ.ά.
Ακολουθούν δύο Εγκύκλιοι του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων: Με την πρώτη παρέχονται διευκρινίσεις σχετικά με την ειδική άδεια προστασίας της μητρότητας και τη σχέση της με την ετήσια άδεια της εργαζόμενης μητέρας, ενώ η δεύτερη αφορά τους δικαιούχους της άδειας μονογονεϊκών οικογενειών σε σχέση με την ηλικία του παιδιού.
Το τεύχος κλείνει με την υπουργική απόφαση η οποία ορίζει τις προϋποθέσεις, τη διαδικασία και άλλες λεπτομέρειες για τη μεταβίβαση της ειδικής άδειας προστασίας μητρότητας από τη μητέρα στον πατέρα.
Καλή ανάγνωση!
Αποκτήστε πρόσβαση στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού στη διεύθυνση www.eergd.gr
Κάντε Like στη σελίδα μας https://facebook.com/eergd προκειμένου να λαμβάνετε ενημερώσεις για τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο του εργατικού δικαίου.
