Tο νέο τεύχος της ΕΕργΔ (Απρίλιος 2020)
Στο νέο τεύχος τη ΕΕργΔ (Απριλίος 2020) που μόλις κυκλοφόρησε:
Η Βικτωρία Δούκα αναλύει το άρθρο 22 του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων 2016/679 (Γ.Κ.Π.Δ.), το οποίο προσφέρει προστασία στο υποκείμενο των δεδομένων έναντι της αυτοματοποιημένης λήψης αποφάσεων. Πράγματι, οι κίνδυνοι για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των φυσικών προσώπων τους οποίους γεννά η επεξεργασία των προσωπικών τους δεδομένων με πλήρως αυτοματοποιημένα μέσα εμφανίζονται με ιδιαίτερη ένταση όταν τα συστήματα αυτά μπορεί να καταστήσουν την επεξεργασία αδιαφανή. Με σκοπό να ενισχύσει τη διαύγεια και το δίκαιο και θεμιτό της επεξεργασίας όταν η πλήρως αυτοματοποιημένη επεξεργασία χρησιμοποιείται εκτενώς για τη λήψη αποφάσεων, περιλαμβανομένης της κατάρτισης προφίλ, που επηρεάζουν τη νομική κατάσταση και τα έννομα συμφέροντα του υποκειμένου των δεδομένων, το άρθρο 22 Γ.Κ.Π.Δ. απαγορεύει κατ’ αρχήν τη λήψη τέτοιων αποφάσεων και την επιτρέπει μόνο κατ’ εξαίρεση, οπότε όμως πρέπει να διασφαλίζεται τουλάχιστον το δικαίωμα του φυσικού προσώπου να αμφισβητεί την απόφαση, να εκφράζει την άποψή του και να αξιώνει την ανθρώπινη παρέμβαση για τον έλεγχό της. H συγγραφέας τοποθετεί την όλη προβληματική στο πλαίσιο της σχέσης εξαρτημένης εργασίας, όπου το υποκείμενο των δεδομένων, ο εργαζόμενος, είναι εκτεθειμένος σε πρόσθετους κινδύνους, εν όψει της εγγενούς ανισορροπίας ισχύος των μερών στη σχέση εξαρτημένης εργασίας.
Ακολούθως, η Ελένη Ερμίδου πραγματεύεται το ζήτημα της αμειβόμενης άδειας αναψυχής στο πρωτογενές και το δευτερογενές δίκαιο της Ε.Ε., προσφέροντας μια πλήρη επισκόπηση της σχετικής νομολογίας του Δ.Ε.Ε. Το Δικαστήριο του Λουξεμβούργου, ερμηνεύοντας το άρθρο 31 παρ. 2 του Χ.Θ.Δ.Ε.Ε. και το άρθρο 7 παρ. 1 της Οδηγίας 2003/88 υπό το πρίσμα του σκοπού τους, έχει μέχρι σήμερα απαντήσει, στη μακρά επί του θέματος νομολογία του, σε μια σειρά από προδικαστικά ερωτήματα που αφορούν την ετήσια άδεια αναψυχής μετ’ αποδοχών. Η συγγραφέας συστηματοποιεί τη σχετική νομολογία, αναλύοντας κρίσιμα ζητήματα που διαχρονικά απασχολούν εργαζομένους και εργοδότες: τη νομική φύση της αξίωσης, τις προϋποθέσεις λήψης της άδειας αναψυχής, τον χρόνο παροχής της, τη δυνατότητα μεταφοράς της σε επόμενο ημερολογιακό έτος, τη σύμπτωσή της με άλλες άδειες, τη διάρκειά της σε περιπτώσεις μη πλήρους απασχόλησης, τις χρηματικές παροχές που συνδέονται με την άδεια, τη χρηματική αποζημίωση σε περίπτωση λύσης της σχέσης εργασίας, κ.ά. Εξάλλου, χωρίς να αναφέρεται ειδικά στο εθνικό μας δίκαιο, η συγγραφέας, όταν τούτο κρίνεται αναγκαίο, εντοπίζει και αναλύει ζητήματα ασυμβατότητας του δικαίου της Ε.Ε. με την οικεία ελληνική νομοθεσία και νομολογία.
Αμέσως μετά, ο Νικόλαος Γαβαλάς σχολιάζει απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Κερκύρας με την οποία κρίθηκε ότι, όταν εποχικό ξενοδοχείο δεν επαναλειτουργεί κατά τη νέα περίοδο, δεν οφείλεται αποζημίωση στους εργαζομένους που δεν επαναπροσλαμβάνονται. Αναλύοντας το απολύτως επίκαιρο αυτό ζήτημα και εστιάζοντας στη φύση και τη λειτουργία του δικαιώματος επαναπρόσληψης, καθώς και στην έννοια του όρου «αποζημίωση» που χρησιμοποιείται στην οικεία συλλογική ρύθμιση, ο συγγραφέας εξετάζει κριτικά τη λύση που δόθηκε με τη σχολιαζόμενη εφετειακή απόφαση.
Και όπως πάντα, πλούσια νομολογία επί πολλών και ποικίλων θεμάτων εργατικού δικαίου: απόφαση του Α.Ε.Δ. για τη συνταγματικότητα της αναγκαστικής πρόσληψης σε ιδιωτικές επιχειρήσεις των αγωνιστών της Εθνικής Αντιστάσεως και των τέκνων τους, μισθωτοί που πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με πιστοποιητικό υγείας και ακυρότητα της σύμβασης εργασίας, παράλειψη προαγωγής και έναρξη τοκοφορίας, μεταβίβαση επιχείρησης, αναστολή της εξάμηνης αποσβεστικής προθεσμίας, αρχή ίσης μεταχείρισης, έκτακτη καταγγελία σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου για σπουδαίο λόγο, κ.ά.
Καλή ανάγνωση!
Αποκτήστε πρόσβαση στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού στη διεύθυνση www.eergd.gr
Κάντε Like στη σελίδα μας https://facebook.com/eergd προκειμένου να λαμβάνετε ενημερώσεις για τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο του εργατικού δικαίου.
