Νέα / Ειδήσεις

08.03.2021

Tο νέο τεύχος της ΕΕργΔ (Ιανουάριος 2021)

Στο νέο τεύχος της ΕΕργΔ που μόλις κυκλοφόρησε:

Ο Δημήτρης Ζερδελής εξετάζει το ζήτημα της αξίωσης αδικαιολόγητου πλουτισμού ως νομικής βάσης για την αμοιβή των μισθωτών που έχουν παράσχει την εργασία τους με άκυρη σύμβαση εργασίας. Αφορμή για τη δημοσιευόμενη γνωμοδότηση αποτέλεσε η παραπομπή του ζητήματος αυτού από το Β2 Τμήμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Αναλύοντας διεξοδικά τη γενικότερη προβληματική των ελαττωματικών συμβάσεων εργασίας και θεωρώντας ορθότερη την ex nunc ενέργεια της ακυρότητας, τουλάχιστον κατά κανόνα, όσον αφορά αυτήν καθ’ εαυτήν τη νομική βάση του αδικαιολογήτου πλουτισμού ο συγγραφέας συντάσσεται με την πλειοψηφούσα νομολογία (απολύτως κρατούσα μέχρι πρόσφατα), η οποία δέχεται ως αυτονόητη τη νομιμότητα της εν λόγω νομικής βάσης στις περιπτώσεις των απλών (άκυρων) εργασιακών σχέσεων. Ο πλουτισμός του εργοδότη, εξηγεί ο συγγραφέας, δεν συνίσταται πρωτογενώς στην εξοικονόμηση δαπάνης, στην εξοικονόμηση δηλαδή του μισθού που ο εργοδότης θα κατέβαλλε σε άλλον μισθωτό με έγκυρη σύμβαση εργασίας· έγκειται στην ίδια την παρασχεθείσα εργασία, η οποία έχει ενσωματωθεί οριστικά και αμετάκλητα στην περιουσιακή σφαίρα του εργοδότη. Το αν ο εργοδότης θα μπορούσε ή όχι να έχει προσλάβει άλλον μισθωτό με έγκυρη σύμβαση είναι νομικά αδιάφορο.

Στη συνέχεια o Achim Seifert ερευνά την επίδραση που ασκεί στο ενωσιακό δίκαιο το δίκαιο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τον χρόνο εργασίας. Αφού αρχικά παρουσιάζει τις βασικές ρυθμίσεις της Δ.Ο.Ε. για τον χρόνο εργασίας —τις Διεθνείς Συμβάσεις και Συστάσεις για τη διάρκεια του χρόνου εργασίας, την εβδομαδιαία ανάπαυση, την άδεια μετ’ αποδοχών και τη νυκτερινή εργασία—, ο συγγραφέας προχωρεί στην ανάλυση των επιμέρους σκοπών που οι εν λόγω διεθνείς κανόνες υπηρετούν: προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, επιδίωξη στόχων της πολιτικής της απασχόλησης, προώθηση της εναρμόνισης επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής. Αναλύοντας στη συνέχεια την πρόσληψη του δικαίου της Δ.Ο.Ε. από την Ε.Ε. αλλά και τις μεταξύ τους συγκρούσεις, ο συγγραφέας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι και το δίκαιο της Δ.Ο.Ε. θα μπορούσε να γονιμοποιηθεί από το δίκαιο της Ε.Ε. Οι πολυάριθμες και περιπτωσιολογικές ρυθμίσεις της Δ.Ο.Ε., σχολιάζει, χρήζουν αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού. Και ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα αποτελούσε η κωδικοποίησή τους σε μία βασική Δ.Σ.Ε., κατά το πρότυπο της Οδηγίας 2003/88, στην οποία, αφενός, θα τίθενται οι γενικές αρχές για τον χρόνο εργασίας ανεξαρτήτως κλάδου και επαγγέλματος και, αφετέρου, θα λαμβάνονται υπ’ όψιν οι προκλήσεις που οι νέες τεχνολογίες θέτουν στο δίκαιο του χρόνου εργασίας διεθνώς.

Ακολούθως η Σταματία Κυνηγοπούλου σχολιάζει πρόσφατη απόφαση του Δ.Ε.Ε. σχετικά με την ερμηνεία της Οδηγίας 2008/104 περί παροχής εργασίας μέσω Ε.Π.Α., η οποία εκδόθηκε επί υποθέσεως διαδοχικών τοποθετήσεων του ίδιου προσωρινά απασχολούμενου στον ίδιο έμμεσο εργοδότη. Αναλύοντας την απόφαση, με αναγωγή στη θεωρία αλλά και στην παλαιότερη νομολογία του Δ.Ε.Ε., η συγγραφέας αναδεικνύει το ζήτημα της υποχρέωσης των κρατών να λαμβάνουν μέτρα ώστε να αποτρέπονται διαδοχικές τοποθετήσεις που αποσκοπούν στην καταστρατήγηση της προσωρινής φύσης της προσωρινής απασχόλησης, καθώς και το σύστοιχο ζήτημα της υποχρέωσης των δικαστηρίων να αποτρέπουν παρόμοιες καταστρατηγήσεις. Ο σχολιασμός ολοκληρώνεται με την εξέταση της σημασίας που έχει η απόφαση για το ελληνικό δίκαιο.

Αμέσως μετά ο Κωνσταντίνος Ρίζος σχολιάζει πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου επί υποθέσεως καταχρηστικής απόλυσης. Με αφορμή την Α.Π. 1070/2020, ο συγγραφέας αναδεικνύει το κρίσιμο ζήτημα του βάρους απόδειξης στη δίκη της καταχρηστικής καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου, εισηγούμενος την αναθεώρηση των σχετικών νομοθετικών διατάξεων. Δεδομένου ότι στο πλαίσιο της σχετικής δίκης ο εργαζόμενος καλείται να αποδείξει πλήθος στοιχείων, περιστατικών και ενδιάθετων καταστάσεων που κείνται μακράν της σφαίρας γνώσης του, η παρεχόμενη νομοθετική προστασία καταλήγει εν τέλει να ματαιώνεται σε δικονομικό επίπεδο. Η συνθήκη αυτή, σχολιάζει ο συγγραφέας, καθίσταται ακόμη πιο προβληματική υπό την ισχύ του άρθρου 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη.

Το τεύχος κλείνει με σειρά αρεοπαγιτικών αποφάσεων που αφορούν, αφενός, το ζήτημα της καταχρηστικής καταγγελίας και, αφετέρου, τη νομική βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού στο πλαίσιο άκυρων συμβάσεων εργασίας αλλά και άκυρων (γνήσιων) συμβάσεων έργου και ανεξαρτήτων υπηρεσιών.

Καλή ανάγνωση!

Αποκτήστε πρόσβαση στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού στη διεύθυνση www.eergd.gr

Κάντε Like στη σελίδα μας https://facebook.com/eergd προκειμένου να λαμβάνετε ενημερώσεις για τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο του εργατικού δικαίου.