Tο νέο τεύχος της ΕΕργΔ (Νοέμβριος 2021)
Στο νέο τεύχος της ΕΕργΔ που μόλις κυκλοφόρησε:
Ο Δημήτρης Ζερδελής πραγματεύεται το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων στους ομίλους επιχειρήσεων. Εστιάζοντας την έρευνά του στις όψεις εκείνες της γενικότερης προβληματικής οι οποίες αφορούν το ατομικό εργατικό δίκαιο, ο συγγραφέας μελετά και αναλύει πολλά και καίριας σημασίας νομικά ζητήματα που ανακύπτουν στο πλαίσιο ενός ομίλου, όπως είναι η απόδοση της εργοδοτικής ιδιότητας και σε άλλη επιχείρηση του ομίλου από αυτήν που προσέλαβε τον εργαζόμενο, ο δανεισμός εργαζομένων μεταξύ των επιχειρήσεων του ομίλου (και γενικότερα η κινητικότητά τους στο πλαίσιο του ομίλου), και η επέκταση της προστασίας από την απόλυση πέραν από τα όρια της επιχείρησης που προσέλαβε τον εργαζόμενο, ενώ ιδιαίτερη ανάλυση επιφυλάσσεται στο δυσχερές ερώτημα περί ευθύνης της μητρικής εταιρείας για τα εργατικά χρέη της θυγατρικής.
Στη συνέχεια ο Δημήτριος Γούλας, με αφορμή πρόσφατη απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, συνοψίζει το ισχύον πλαίσιο προστασίας —από την άποψη τόσο του ουσιαστικού όσο και του δικονομικού δικαίου— των εργαζομένων που απολύονται ή υφίστανται άλλη λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση λόγω της συμμετοχής τους σε διαδικασία ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, ωστόσο, ο συγγραφέας παρουσιάζει επίσης την αξιόλογη ενίσχυση της προστασίας των εν λόγω εργαζομένων που επήλθε προσφάτως με τον ν. 4808/2021, αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στη ρύθμιση εκείνη του νέου νόμου η οποία θεσπίζει το δικαίωμα των θιγόμενων εργαζομένων να αξιώσουν από τον εργοδότη την έγγραφη και δέουσα γνωστοποίηση των λόγων της απόλυσής τους.
Αμέσως μετά ο Γιάννος Παραμυθιώτης, με αφορμή την Α.Π. 849/2020, πραγματεύεται τα δύο κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εν λόγω αρεοπαγιτική απόφαση: αφενός το ερώτημα κατά πόσον η παροχή δημιουργικής εργασίας προστατευόμενης από το δίκαιο διανοητικής ιδιοκτησίας, που εκ της φύσεως του πράγματος επιτρέπει αυξημένη πρωτοβουλία κατά την εκτέλεση της σύμβασης, ασκεί επιρροή στον νομικό χαρακτηρισμό μιας εργασιακής σχέσης ως εξαρτημένης εργασίας ή ανεξαρτήτων υπηρεσιών αποτελώντας ενδεχομένως αντένδειξη για την κατάφαση της εξάρτησης· και αφετέρου το ερώτημα αν το άρθρο 8 ν. 2121/1993, που ρυθμίζει την τύχη των περιουσιακών δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί έργων που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεση σύμβασης εργασίας, εφαρμόζεται τόσο στην περίπτωση που δημιουργός και εργοδότης συνδέονται με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας όσο και στην περίπτωση που συνδέονται με σύμβαση ανεξαρτήτων υπηρεσιών.
Και όπως πάντα, ακολουθεί πλούσια νομολογία επί διαφόρων θεμάτων εργατικού δικαίου:
Πενταετής η παραγραφή των μισθολογικών αξιώσεων και όταν το Δημόσιο καθίσταται καθολικός διάδοχος Ν.Π.Ι.Δ. (με παρατηρήσεις της Μαρίας Σκορδαλού)· Διακοπή της διετούς παραγραφής των μισθολογικών αξιώσεων των εργαζομένων σε Ν.Π.Δ.Δ.· Τόκοι και μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης· Άρση αυτοτέλειας νομικού προσώπου ιδίως στην περίπτωση του ομίλου επιχειρήσεων· Η έννοια εργοδότη στο πλαίσιο ομίλου επιχειρήσεων· κ.ά.
Καλή ανάγνωση!
Αποκτήστε πρόσβαση στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού στη διεύθυνση www.eergd.gr
Κάντε Like στη σελίδα μας https://facebook.com/eergd προκειμένου να λαμβάνετε ενημερώσεις για τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο του εργατικού δικαίου.
